محمد اشرف غنی در سال ۱۹۴۹ در ولایت لوگر افغانستان متولد شد. او از خانواده‌ای پشتون بود که نقش مهمی در سیاست و فرهنگ افغانستان ایفا کردند. غنی در سال ۲۰۱۴ به عنوان رییس‌جمهور افغانستان انتخاب شد و تا سال ۲۰۲۱ این سمت را برعهده داشت. دوره ریاست جمهوری او با چالش‌های امنیتی، سیاسی و اقتصادی فراوانی همراه بود که در نهایت به سقوط دولت و فرار وی از کابل منجر شد.
غنی تحصیلات عالی خود را در دانشگاه کابل آغاز کرد و سپس برای ادامه تحصیل به آمریکا رفت. وی در دانشگاه کالیفرنیا، برکلی و دانشگاه کلرادو تحصیل کرد و دکترای خود را در رشته انسان‌شناسی گرفت. علاوه بر آن، غنی در حوزه مدیریت و اقتصاد نیز تخصص داشت و سال‌ها در نهادهای بین‌المللی و دانشگاه‌ها به تدریس و پژوهش مشغول بود.
اشرف غنی معتقد بود که توسعه اقتصادی، اصلاحات نهادی و مبارزه با فساد کلید پیشرفت افغانستان است. او تاکید زیادی بر دولت‌سازی و ایجاد نهادهای قوی داشت، اما در عین حال با چالش‌های سیاسی داخلی و اختلافات قومی مواجه بود. سیاست‌های او در زمینه امنیت و مذاکرات با طالبان، نظرات مختلفی را در میان مردم و نخبگان سیاسی ایجاد کرد.
دوره ریاست جمهوری اشرف غنی با بحران‌های امنیتی عمیق همراه بود، به ویژه با تشدید حملات طالبان در سراسر کشور. ضعف در هماهنگی میان نهادهای دولتی، فساد گسترده و کمبود حمایت‌های بین‌المللی شرایط را برای سقوط سریع دولت فراهم کرد. در اوت ۲۰۲۱، با ورود طالبان به کابل، اشرف غنی از کشور فرار کرد که این موضوع موجی از انتقاد و واکنش‌های گسترده داخلی و خارجی را به دنبال داشت و سرنوشت سیاسی افغانستان را به شدت دگرگون کرد.
غنی به جای تمرکز بر ریشه‌های فقر و بیکاری، بیشتر به پروژه‌های نمایشگاهی و قراردادهای کلان پرداخت. نبود شفافیت در بودجه و اولویت دادن به پروژه‌های لوکس شهری باعث شد میلیون‌ها افغان از خدمات پایه‌ای مانند آموزش و درمان محروم شوند.
۱. اصلاح ساختاری و شفافیت: انتشار آنی همه قراردادها و بودجه‌ها و واگذاری مدیریت نهادهای کلیدی به متخصصان مستقل.
۲. تمرکز بر توسعه روستایی: ایجاد فرصت‌های شغلی در مناطق محروم از طریق پروژه‌های کشاورزی و اشتغال‌زایی خرد.
۳. راهبرد امنیتی ملی: تدوین یک سند راهبردی منسجم، مبتنی بر مشارکت جامعه مدنی، نیروهای محلی و نهادهای بین‌المللی.
۴. گفت‌وگوی مذاکره: آغاز صلح واقعی با طالبان بر پایه مصالحه ملی و تضمین حقوق اقوام و زنان.
۵. ارتقای سیستم آموزشی: سرمایه‌گذاری گسترده در آموزش پایه و فنی‌حرفه‌ای و ایجاد نهاد تخصصی نظارت آموزشی.
تگ‌ها: محمد اشرف غنی, فساد اداری, سقوط کابل, دولت‌سازی, توسعه روستایی, ناامنی افغانستان, طالبان, بودجه شفاف, مذاکره با طالبان, آموزش افغانستان, فقر و بیکاری, حکومت غنی, راهبرد امنیتی, جامعه مدنی, سقوط دولت,
- قیام ۱۹۲۹ و حبیبالله کلکانی؛ فصل خونین در گذار قدرت
- امانالله خان و طلوع افغانستان نوین؛ از اصلاحات تا سقوط
- مدرنیزاسیون نیمهکاره افغانستان در دوران حبیبالله خان
- عبدالرحمان خان؛ امیر آهنین و معمار دولت مطلقه افغانستان
- محمداعظم خان و آخرین سنگر در برابر بازگشت قدرت مرکزی
https://www.youtube.com/shorts/x۵i۱FAsHlzY
Leave a Reply